TARİH........... HAZRET-İ ÂİŞE

Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” zevce-i mutahherası ve Hazret-i Ebû Bekr-i Sıddîk’ın kızıdır. Annesi, Ümm-i Rûman’dır. Hicretten önce Mekke’de doğup, hicrî 57 (mîlâdi 13 Temmuz 676)’de 65 yaşında Medine’de vefât etti. Bakî Kabristanı’ndadır.
Hatice-i Kübrâ’nın vefâtından 1 yıl sonra, Allahü teâlânın emri ile, hicretten 1 yıl önce nikâh edildi. 3 sene sonra, Medine’de Hücre-i Seâdete getirilmekle şereflendi. O zaman Peygamber efendimiz 55 yaşında idi.  Resûlullah tarafından çok sevilir ve çok övülürdü. Nikâhı, Allahü teâlânın emri ile yapıldı. Âyet-i kerîme ile methedilmiştir. Pek çok hadîs-i şerîf haber verdi. Evlâdı olmadı. Resûlullahın vefâtında 18 yaşında idi. Rabbimiz, Âişe validemize İslâm dininin anlatılması için müthiş bir zekâ ve hafıza lütfetmiş idi. O, müminler olarak hepimizin annesidir. Âişe validemiz hâne-i saadete girdiği andan itibaren çok farklı bir vazîfe almıştı. Ümmet-i Muhammede bilhassa hanımlara hocalık yapıyordu, zayıfların sığınağı, fukaranın dert ortağı, kimsesizlerin sâhibi oldu. Eşine ender rastlanacak bir takvâya sâhipti. Dünyaya kıymet vermezdi... 
İctihâdı, Hazret-i Ali’ye uymadığı için, Cemel vak’asında Hazret-i Ali ile harb eden Eshâb-ı Kirâm ile birlikte idi. Hazret-i Ali şehid edilince pek üzüldü. Şiiler kendisine çok iftirâ ediyor. “Hazret-i Ali’yi sevmezdi.” diyorlar. Hâlbuki, “Ali’yi sevmek, îmândandır.” hadîs-i şerîfini, Hazret-i Âişe vâlidemiz haber verdi. Böylece, onu sevdiğini ve herkesin de sevmesi lâzım geldiğini bildirdi.
 Hazret-i Âişe’nin üstünlüğünü ve faziletini bildiren pek çok hadîs-i şerîf vardır. Bunlardan bâzıları şöyledir:
“Âişe, Cennette de benim zevcemdir.”
“Yâ Âişe! Allahü teâlâ sana iyilikler versin! Beni sevindirdiğin gibi, seni sevindiremedim.”
Resûlullah efendimize; “En çok kimi seviyorsunuz?” diye sorulunca; “Âişe’yi!” buyurdu. “Erkeklerden kimi seviyorsunuz?” denilince de; “Âişe’nin babasını.” buyurdu.