GÜNÜN TARİHİ................ ADNAN MENDERES’İN İDAMI

17 Ey­lül 1961’de De­mok­rat Par­ti dev­ri Baş­ba­ka­nı Ad­nan Men­de­res idam edil­di. De­mok­rat Par­ti dö­ne­mi­ne adı­nı ve­ren ki­şi­le­rin ba­şın­da olan Ad­nan Men­de­res, bu par­ti­nin de ku­ru­cu­la­rın­dan­dı. 14 Ma­yıs 1950 ta­ri­hin­de DP’nin ik­ti­da­ra gel­me­siy­le Baş­ba­kan ol­muş, 27 Ma­yıs 1960 ih­ti­lâ­li­ne ka­dar da bu gö­rev­de kal­mış­tı. Yas­sı­ada Mah­ke­me­le­ri’nde yar­gı­la­nan Ad­nan Men­de­res, hak­kın­da ve­ri­len ce­za­nın Mil­lî Bir­lik Ko­mi­te­si’nin tas­di­kiy­le İm­ra­lı Ada­sı’nda asıl­mak suretiyle şe­hit edil­miş­tir. İm­ra­lı Ada­sı’nda bu­lu­nan na­aşı, 17 Ey­lül 1990’da, İstanbul Top­ka­pı’da yap­tı­rı­lan Anıt Me­zar’a, dev­let tö­re­ni ile nak­le­dil­di ve iti­bar­ı dev­let­çe ia­de edil­di.

“Adnan Menderes; sevimli, kibâr, nâzik, terbiyeli, İstanbul şivesiyle çok güzel ve doğru Türkçe konuşabilen, geniş kitlelere kolaylıkla erişebilen bir liderdi. Milleti sevgiyle kucaklayıp, onunla kaynaştı. Milletle âdetâ tek vücut hâline gelebildi. Millet bu sevginin samimi olduğunu, riyâ olmadığını derhâl teşhis etti. Üstün hitâbet sahibi, dâima güler yüzlü, vatansever, üzerinde yaşadığı topraklara canı ve kanıyla bağlı, bu özelliklerini milletine hissettirebilen, vatanın tek gerçek sâhibinin millet olduğuna inanmış, milliyetçi, iç âleminde samîmî, dindar bir devlet adamı ve politikacı idi...”

Yılmaz Öztuna - (Türk Tarihinden Portreler, S: 315)

Milletine hizmet için her fedakârlığı severek göze alan, eserleri ile milletinin gönlünde taht kuran, bu müstesna devlet adamı, beşer tarihinde eşine ender rastlanan zulüm ve işkencelerle idam edildiği vesikalar ile tarihe geçmiştir.

• Başbakanlık yaptığı 10 yıllık devrede, Türkiye’nin görünümünü çok kısa zamanda değiştirmiştir.

• İlk defa vatandaşın kapısı çalınmış ve ülkenin her tarafına; yol, su, elektrik, okul olarak vatandaşın ayağına gidilmiştir.

• Sigorta sistemi geliştirilmiş, işçi hastaneleri yapılmış, hafta tatillerinde çalışmalar ücretli olmuş, sendikalar kurulmuştur.

• NATO’ya tam üye olunmuş (1952), Balkan anlaşması (1954), Bağdat paktı (1955), Kıbrıs anlaşmaları (1959) yapılmıştır.

• Manevî manâda milletin serbestleştirilmesi temin edilmiştir. Türkçe okunan ezan normale dönmüş, Kur’ân-ı kerîm kursları ve İmam-hatip okullarının açılmasına hız verilmiştir.

• Tarihî Eserler, câmiler tâmir edilmiş ve pek çok câmi yapılmıştır.