SOHBET........... ÇOĞUNLUĞA UYMAK (1)

SUÂL: Her işte, her zaman çoğunluğa uymak yanlış değil midir? Mesela deniyor ki:
๏ Çoğu, bir dine inanmadığı için, ben de inanmıyorum.
๏ Çoğu, namaz kılmadığı için, ben de kılmıyorum.
๏ Çoğu, açık gezdiği için, ben de açık geziyorum.
๏ Çoğu, çalgı dinlediği için, ben de çalgı dinliyorum.
๏ Çoğu, müzikli ilâhi dinlediği için, ben de dinliyorum.
๏ Çoğu, kiliseye gittiği için, ben de âyinlere katılıyorum.
๏ Çoğu, gayrimüslimlerin Cennete gideceğini söylediği için, ben de öyle inanıyorum.
๏ Çok kimse, mezhepler sonradan çıktı dediği için, ben de mezhebi kabul etmiyorum.
๏ Hıristiyanlar, Müslümanlardan çok olduğu için, Hıristiyanlığın hak olduğu doğrudur.
๏ Budistler, Hıristiyanlardan daha çok olduğu için Budizm haktır.
๏ Dünyada dine inanmayan çoğaldığı için, ben de ateistim.
๏ Kültürlü ve rütbeli insanlar mason olduğu için, masonluk doğru yolda olmaktır.
๏ Bütün dünya ibadete hoparlör karıştırıyor. Bu kadar insan bidat işleyecek değil ya.
๏ Hanefi’de gusülde ağzın içini yıkamak farzdır, ama dolgu dişi olan sayısız insan var. Bunlar cünüp gezmiyor ya.
๏ Dünyada İslâm halîfesi olmadığı hâlde, halkı Müslüman olan ülkelerin dar-ül-İslâm olduğu çok kimsece kabul ediliyor. Çoğunluğun yanılması mümkün müdür?
CEVAP: Yukarıdaki yanlış örneklerde olduğu gibi, çoğunluk örnek gösterilerek, (Herkes böyle yapıyor, ben de yapsam ne çıkar?) demek caiz olmaz.
Sui misal emsal olmaz. Yani kötü şey, yanlış şey örnek gösterilemez. Kötü şeyleri, yanlışları herkes yapsa bile, o şey kötü olmaktan, yanlış olmaktan çıkmaz. İyilik, doğruluk, hak gibi hususlar, her zaman çoğunluğun bulunduğu yerde olmaz. Kur’ân-ı kerîmde birçok hususta çoğunluğun, insanların çoğu veya onların çoğu ifadesi kullanılarak yanlış yolda olduğu bildiriliyor.                    (Devamı yarın)
M. Ali Demirbaş TÜRKİYE GAZETESİ