TARİH......... ESKİ RAMAZANLAR

“... Ramazan bir yıl daha, böylece, kutsal kanatlarını açarak gelmiş, son günü aile kabirlerini ziyarete giden ailelerin gözyaşları ile yıkanan yüzlerini şefkatli teması ile okşamış ve sessizce bütün müminleri bayramın göğsüne bırakmıştır.” Halid Fahri Ozansoy
“... Ramazan biterken, gelecek sene Ramazanına 11 ay kaldı, diye bir sevinçle, gelecek seneninkine mahsus tasarılarıyla hoş bir sene daha geçirmişler ve ömürlerini geçirecekleri hoş Ramazanlara bağlamışlardır...
Ramazan bir ay, bâzen 29, bâzen 30 gün sürer. 29 gün Ramazanlarında; “Bizim bir günümüzü çaldılar.” diye serzenişlerde bulunurlar. 30 gün oruç tutanlar, Bayramın birinci günü oruç tutmadığından bir şey yemeye utanır ve bir nevi gündüz yemenin acemiliği ve mahcupluğu içindedir. Âdeta giden Ramazandan sıkılır. Ramazan gidiyor, acaba bir daha seneye çıkacak mıyım diye ağlayanları bilirim ben. Kadir (Gecesi) günü Müslümanların çok müteessir bir günüdür. Allah ka-bul etsin diye bütün duâlar o gün sona erer. Yani Ramazan bil-fiil biter. Câmilerde “elvedâ” âvazelerinden ağlamadık can kalmaz...”
Ord. Prof.
Dr. Süheyl Ünver 1957

ŞİİR.............GELİYORUM

Tülbent içinde çenem;
Eski kütükte senem,
Geliyorum! Meliyorum!

Dağlar hasret duvarı...
Dağıttılar davarı,
Meliyorum! Deliyorum!

Zaman kesik ve çabuk;
Her kelime bir kabuk,
Deliyorum! Eliyorum!
Akıl sormaya mecbur;
Gökleri kalbur kalbur,
Eliyorum! Çeliyorum!

Ey nefs keyfince dayat!
Bir çelmelik hayat,
Çeliyorum! Geliyorum!

Necip Fazıl Kısakürek
 1982