GÜNÜN TARİHİ................................ İKİ ZAFER BİRDEN

BELGRAD’IN FETHİ: 29 Ağustos 1521 tarihinde Belgrad Türkler tarafından fethedilmişti. Macar, Sırp ve Bulgar askerleri tarafından 21 gün inatla savunulan Belgrad, cihan padişahı Kânunî Sultan Süleyman Hânın ordusuna teslim olmak zorunda kaldı. Böylelikle Türkler, “Beyaz Şehir” adıyla andıkları Belgrad’a girdiler. Kalesinin üzerinde, o günden sonra tam 346 yıl müddetle Türk bayrağı dalgalandı.
MOHAÇ MEYDAN SAVAŞI: 1521 yılında Belgrad’ın fethinden sonra Papa, Osmanlı Devletine karşı Avrupa devletlerini kışkırttı. Bunun üzerine, Kânunî Sultan Süleyman Hân, 23 Nisan 1526’da İstanbul’dan 100 bin kişilik bir ordu ile hareket etti. Mohaç Meydan Savaşı, Mohaç ovasında, 29 Ağustos 1526’da Çarşamba günü ikindi vakti 70 bin Macar atlısının hücumu ile başladı. İki saat devam eden muharebede, başta Macar Kralı II. Layoş olmak üzere 150 bin kişilik; Macar, Alman, Çek, İspanyol, İtalya ve Leh kuvvetleri imha edildi. Macar ordusu darmadağınık oldu. Macar Devleti, tek bir savaş ile ortadan kalktı.

MAKALE  ................................    GENÇLERİMİZ

Son 20-25 yıldan bu yana çocuklar aman özgür olsunlar, aman birşeyden mahrum kalmasınlar, baskı hissetmesinler diyerek bencilliğe, sevgisizliğe, zahmetsiz elde edilmiş bolluğa itildiler. Alabildiğine hoşgörüyle, anlayışla yetiştirilen bu çocuklara paraysa para, arabaysa araba, ne istedilerse verildi. Çocuklar rahata, kolaylığa, paraya, bolluğa alıştılar. Bu yüzden saygı, acıma, koruma, yardım duyguları gelişemedi. Çünkü çocukluklarından beri girip çıktıkları imtihanları kazanmanın mükâfatı olarak durmadan almaya alışmışlar, vermeyi öğrenmemişlerdi. Sâdece üstünlük duygusu, gurur, büyüğü hiçe saymak, yaşlıyı alaya almak... gibi bizim neslin bağışlayamayacağı davranış şekilleri eklendi. Bunların test imtihanları kadar başarılı oldukları bir başka şey de sloganlarla yaşamak, sloganlarla konuşmak... Doldurma bilgiyle yetişen bu çocuklar; serâlarda sunî gübreyle, hormonlarla yetişmiş meyveler gibi, renksiz, kokusuz, tatsız...
Demek ki, bu gençlere para pul, lüks, yüksek tahsil her türlü imkân verildi, fakat sevgi saygı, başkalarını düşünme ahlâkı, yardımlaşma, dayanışma duygusu verilemedi. Onlara koskoca bir bencilliği armağan eden aileler, şimdi çocukları tarafından bir tarafa itilme trajedisiyle karşı karşıyalar...

Sevinç Çokum 

TÜRKİYE GAZETESİ