17. yüzyılda Osmanlı Devleti’nin topraklarını gezen bir Fransız yazarı o zamanki yaşayışı, hâtıralarında şöyle anlatmaktadır:

“Türkler, genellikle uzun boylu insanlar. Bedenleri ölçülü. Avrupalılarda görülen kusurlar onlarda göze çarpmıyor. “Türk gibi kuvvetli” sözü boşuna değil. Gerçekten sağlam yapılı insanlar. Ayrıca, elbiseleri de onları uzun boylu gösteriyor, bedensel kusurlarını gizliyor.

Türkler yıkanmayı sevdikleri için hem temiz hem de sağlıklıdırlar. Bu gelenek dolayısıyla, İstanbul’da çok güzel hamamlar var. Hatta Türklerin yaşadıkları en uzak kasabalarda bile hamam bulunur. Zengin ve yoksul bütün insanların hamamları aynı biçimde yapılır. Aralarındaki fark, yalnızca süslemededir.

Türkler, midelerine düşkün insanlar da değiller. Oburluk yüzünden iflas etmiş bir Türk’e rastlayamazsınız. Az gıdayla yetinirler. İyi bir aşçıbaşı, bu ülkede zengin olamaz. İşin gerçeği, herkes yemek pişirmeyi biliyor...”      

Jean de Chevenot

Kare biçimindeki bu meyve bahçesini 8 çocuk arasında öyle bölüştürün ki, her çocuğa eşit miktarda toprak ve eşit sayıda ağaç düşsün.          (Cevâbı yarın)