Kadın hakları savunuculuğu diye, kadının en kıymetli varlığına, iffetine sataşıyorlar, hattâ işi serbest cinsî hayat tavsiyesine kadar götürüyorlar.

Fransız Medeni Kânunu'nda "Çocuklar, deliler ve kadınlar kısıtlıdır." hükmü vardı. İngiltere'de 16. asırda kadın murdar sayıldığı için kutsal kitâba el süremezdi. Ancak 18. asırda kadının İncil okumasına müsaade edilmiştir. İngiltere'de 1805'e kadar kadınlar miras haklarından mahrum idiler. Batı'da nasıl ilim dînî taassuba karşı bir reaksiyon olarak gelişmiş ve dâimâ onunla çatışma hâlinde bulunmuşsa, bugünkü batılı kadın da Hıristiyan toplumun kendisine revâ gördüğü aşağılayıcı muâmeleye karşı bir reaksiyon tarzında açılıp saçılmış her türlü ar perdesini yırtma gayreti içine düşmüştür.

Hâlbuki, İslâm'ın böyle bir derdi hiç yoktur. Dinimiz, kadının erkekleşmesine, erkeğin de kadınlaşmasına yol açacak davranışları yasaklamıştır. Peygamber Efendimiz "Kadına benzemeye çalışan erkeğe, erkeğe benzemeye çalışan kadına da, Allah lânet etsin!" buyurmuştur. İslâmiyet hiçbir zaman kadını yeryüzündeki fitne ve fesadın kaynağı olarak görmemiş, ona cemiyet içindeki saygıdeğer yerini kazandırmıştır.  Bütün dinler zinâ ve fuhşu yasaklar. Ancak İslâmiyet böyle davranışları teşvik ve tahrik edici sebepleri de önlemeye çalışmış, bunun için kadının güzelliklerini teşhir etmesini istememiştir...    

Ayhan Songar, Türkiye Gazetesi

Ne kadar istiyorum, akşamleyin, ezanda,
Eski bir evde olmak, orda, Eyüp Sultan’da;
Bir yanda ölmüşlerim, bir yanda kalanlarım.

Duyayım: Gece, gündüz, hayat, ölüm iç içe,
Dallara konan karga, camımı vuran serçe,
Toprakta yatan annem, eli dizimde karım.

Ahret dolsun içime kumruların “Hu” sundan,
Diyeyim, câminin geçerken avlusundan,
şu musalla taşında bir namaz yatacağım.

Bir tabutun içinde sır vermeden gidenler,
Orda, beyaz taşlarla yıllardır beni bekler,
Benim de gözlerime yakın olsun toprağım.
                             

Ziya Osman Saba