1934: Milli piyangonun tâlihlisi bir kedi! Yalnız yaşayan yaşlı bir kadının, kuçağında getirip bilet çektirdiği kedisine, o zamanın serveti sayılacak ikrâmiye isâbet etti.
1939: Büyük ikrâmiye, Bakırköy Akıl Hastalıkları Hastânesi'nde yatan bir hastaya çıktı. Mehmet isimli bu "tâlihsiz-tâlihli" genç, hastâneye gelip, "İstersen paranı hemen verelim." teklifine, "İstemem, şimdi uykum var, uyuyacağım." cevabını vermiştir.
1954: 1954: Ankara, en büyük ikrâmiye olan bir milyon liranın bir bakana çıktığı dedikodusu ile çalkalanır ama, tâlihlinin kim olduğu hiçbir zaman öğrenilemez.
1963:1963: Büyük ikrâmiye, kaybolmasın diye bileti oda kapısına yapıştıran birine çıkar. Adam, biletin yırtılmaması için kapıyı söker, sırtına yükler ve Bahçekapı'da Milli Piyango İdâresi'ne gelir. "İşte kapı, işte bilet." der. Biletin öteki yüzü görülmeden ödeme yapılamayacağı için, bilet sıcak suyla yumuşatılarak kapıdan sökülür, arka yüzü kontrol edildikten sonra ödeme yapılır.
1968:1968: Büyük ikrâmiye olan 2 milyon lira Muğla'nın Ula ilçesine isâbet eder. Orman bölge şefi Mehmet Ali Yaşar, 2 milyonluk biletin kendisinde olduğunu, Belediyenin hoparlöründen yapılan, "Biletlerinizi kontrol ediniz!" ilânından sonra görür.
1970:1970'li yıllardan birinde, büyük ikrâmiye çıkan vatandaş parayı alınca kafayı üşütür. Önce, "Ben bu parayı nasıl harcarım?" diye bağırmaya, ardından da paraları yakmaya kalkar. Vatandaş ertesi sabah hastâneye yatırılır. Yatış o yatış!..
6 sıfırlı biletin hikâyesi... Bâyi, ne yaptıysa, ne diller döktüyse, 6 sıfırlı bir bileti satamaz. Ve sonunda İdâre'ye iâde ettiği bilete, ikrâmiye çıkar. 

Türkiye Gazetesi(11.2.1999)

Otobüsün arka kapısı görünmediği için A yönüne gidiyor.