TARİH.............. OSMANLI RAMAZANLARI

Ramazan hilâlinin araştırılacağı akşam İstanbul Kadısı ile maiyetindeki memurlar, Şeyhülislâm dairesinde toplanırlardı. İstanbul’da güçlük çekmeden hilâlin görülmesi mümkün olan yerler; Bayezid Yangın Kulesi, Süleymaniye, Fatih, Cerrahpaşa, Sultan Selim ve Edirnekapı Câmii’nin minareleridir. Ramazan hilâlinin görüldüğü kayda geçtikten sonra görevliler Süleymaniye Câmii minaresindeki kandilcilere işaret verir, bundan da diğer minareler görerek kandilleri yakarlar ve bu sûretle ve mahalle aralarında çocukların peşine takıldığı davullarla bekçiler tarafından ertesi gün Ramazan olacağı halka ilân edilirdi.
Büyük konak ve sarayların hemen hepsinde terâvih namaz-ları kılınırdı. Bu âdet o kadar kökleşmiştir ki, her daireye her yıl gelmeleri ve getirilmeleri mutad olan eski imamlardan başka bilhassa Ramazan için Kur’ân-ı kerîmi güzel okuyan imamlar, 5-6 da müezzin seçilip alınırdı.
Bütün idareciler; maiyetindeki memurları, kalem âmirleri; yanındaki kâtipleri, tüccar ve esnaf; yazıcı, kalfa ve çırak gibi müstahdemlerini, velhasıl herkes hâline göre hısım-akrabasını, ahbap ve komşularını mutlaka iftara davet ederler, bu ikramlar için aşçısı olanlar bir çırak ilâve ederdi. Ücretleri de Ramazanda iki misli olarak verilirdi.
Ramazanlarda Şehzâde dairelerine, sultan saraylarına; münasebetleri olan her sınıf halk, bâzı hocaefendiler, şeyhler ve medrese talebeleri ve fakir dervişler iftara giderler, derecelerine göre, hediye ve para alırlardı. Mühim memuriyetlerde olanlarda da nâzır ve vezir ko-naklarına iftara gitmeyi âdeta resmî bir vazîfe sayarlardı...

GÜNÜN TARİHİ................  EYÜP SULTAN’IN VEFÂTI

Eyüp Sultan’ın ismi, Hâlid bin Zeyd’dir. Eshâb-ı kirâmın büyüklerindendir. Resûlullah Medine’ye hicret edince, bu zâtın evinde 7 ay misâfir oldu. Bütün gazalarda bulundu. Hicrî 50 yılında Süfyân bin Avf emrinde İstanbul’a gelen asker arasında 33 Sahâbî vardı. Bunlardan Hazret-i Hâlid dizanteriden vefât etti. Fâtih Sultan Mehmed’in hocalarından Akşemseddîn hazretleri kabrini keşfetti. Üzerine bir türbe ile yanına bir câmi yapıldı. Osmanlı hükümdarları tahta çıkınca bu türbe önünde Cuma günü kılıç kuşanırlardı. Buna “Kılıç Alayı” denirdi.