SOHBET............. KURÂN-I KERÎMDE DURAK İŞARETLERİ

Ahmed ibni Kemâl Paşanın “rahmetullahi teâlâ aleyh” Kur’ân-ı kerîmin secâvendleri [durakları] için yazdığı şiir şöyledir:

	Câiz geçmek ondan, hem revâ,
CİM	Durmak fakat, evlâdır sana!

	Câiz, onda dahî durdular,
ZE	Geçmeyi, daha iyi gördüler.

	Mutlaka durmak nişânıdır,
TI	Nerde görsen, orda hemen dur!

	Durmakda ruhsat var dediler,
SAT	Nefes almaya izn verdiler.

	Lâzım durmak burada elbet,
MİM	Geçmede, küfrden korkulur pek!

	Durulmaz! demekdir her yerde,
LÂ	Durma hiç, alma hem nefes de!

	Bu tertiple oku, tamam et!
	Sevâbın cümleye ihsân et!

=LÂ bulunan yerde durulursa, evvelki kelime ile birlikte tekrar okunur. Âyet-i kerîme sonunda durunca, tekrâr edilmez.

=Bir harfi okurken, başka bir harf okunursa, harfler çok farklı ise, namazı bozar.

=Harfin kendini veya yerini değişdirince, mânâ değişmezse, Kur’ân-ı kerîmde benzeri varsa, namaz bozulmaz.

=Kelime ilâve edince, mânâ değişmez ve bu kelime Kur’ân-ı kerîmde bulunursa, namaz bozulmaz.

Tam İlmihâl - Seâdet-i Ebediyye (Sayfa: 234)

Erkek: Abdülkerim - Kız: Şebnem - Yemek: Ezogelin çorbası, Karnıyarık, Pilav, Muhallebi.