ŞİİR.............Ahmet Gülmen.... MANZUM ATA SÖZLERİ

Güvenen varlığa, düşer darlığa,
Kötüyle dost olan, girer günaha,
Boş duranı Allah sevmez kulu da,
Fırsat her an ele geçmez demişler.

Hayatta mürşitsiz çıkılmaz yola,
Öğrenen öğrenir gitmese okula,
Adam da vardır, adamcık da,
Rüzgârın arkası ayaz demişler.

Doğru yol bilmeyen çarpar bir yere,
Mümine şehâdet büyük mertebe,
Avrat ile atı emânet verme,
Eski dostlar düşman olmaz demişler.

Pişmiş aşa soğuk su katma sakın,
Gördüğüne ağzın suyu akmasın,
Yere düşmekle pul olmazmış altın,
Akan sular yosun tutmaz demişler,

Kem sözlünün kimse bakmaz yüzüne,
Güzel huylu değer verir sözüne,
Ad çıksa dokuza, inmez sekize,
Yalnız undan helva olmaz demişler.

Bana benden olur her ne olursa,
Başım rahat olur dilim durursa,
İnsan huzur bulur dengin bulursa,
Her insan doğruyu bulmaz demişler.

Arasan sen doğru yolu bulursun,
Bilinmez ki bir gün garip olursun,
Vadinde vefâ et sözün öz olsun,
Her ağaçtan kaşık olmaz demişler.

Farkedilmez güneş, gün batmayınca, 
Her tat bilinmez ki, dil tatmayınca,
Kötüyü yanından, sen atmayınca,
Domuz derisi post olmaz demişler.

Oğlan dayıya kız halaya çeker,
Sabırlı kulunu Allah çok sever,
Köpeksiz köy bulan, değneksiz gezer,
Cennette nîmet bitmez demişler.

Düşmanın karınca olsa hor bakma,
Dereyi görmeden paçayı sıvama,
Dostlar başa bakar düşman ayağa,
Çatal kazık yere batmaz demişler.

Ananın babanın duâsı makbul,
At ver hasım ol, kız ver hısım ol,
Tut ana sözünü iyi huylu ol,
Haramın temeli olmaz demişler.

Acele yürüyen yolda kalırmış,
El atına binen yaya kalırmış,
Hak deyince akan sular dururmuş,
Eski düşmanlar dost olmaz demişler.

Dinsizin hakkından îmânsız gelir,
Öğüt, bir hazine bedâvâ verilir,
Kasap et koyun can derdindedir,
Elden gelen övün olmaz demişler,

Abdestsiz sofuya namaz dayanmaz,
Her yorulan için bir han yapılmaz,
Öz ağlamayınca göz ağlamaz,
Aşk olmayınca meşk olmaz demişler.

Yiğit ekmeğini taştan çıkarır,
Kılavuzsuz yola çıkan şaşırır,
Çok gezen ayağa pislik bulaşır,
Zorla hiç güzellik olmaz demişler.

Gelin ata biner kısmeti nere,
Harman yel ile, düğün el ile,
Çocuğun başına bir iş gelince,
Anneden başkası yanmaz demişler.