Sana hasretti câmi, sana hasret minare,
Sende bulur hazzını, top sesi pare pare...

Yankı yapar kubbeler, sende tevhid sesini,
Sensin sığınak yapan, rahmetin gölgesini...

Kabaran dalgaların, bak hele sevincine,
Gizlenmişken sulara, sevinç içinde yine...

İniyor dünyamıza, gece gündüz melekler,
Yükseliyor Allaha binbir çeşit dilekler...

Günahkâr kalbimizi, nurunla temizlersin,
Cennetin kapısını bizlere açan sensin...

Sultan oldun aylara, tac ettin kandilleri,
Aydınlattın binlerce, kararmış gönülleri...

Bayram ediyor şimdi, canlı cansız kâinat,
Bambaşka oldu âlem yeniden buldu hayat...

Seni bu günahkâr kul, bilmem nasıl anlatsın?
Tevbekâr kula rahmet, çâresize hayatsın...

Allaha gider her an yorulmaksızın zaman,
Al ruhumu içine, Hakka götür Ramazan!.

Rahmet ayı geldi yine, şeytan kaçar sine sine,
Geldi mübârek Ramazan, şükür kavuştuk bugüne.

* Birgün Mecnun çölde Leyla’yı düşünerek gezerken, namaz kılan bir kimsenin önünden geçer. Namazını bitirdikten sonra, o kişi der ki:

Ey Mecnun! Beni görmüyor musun da namaz kılarken önümden geçiyorsun?

Bunun üzerine Mecnun şöyle cevap verir:
Ey fânî, ben Leyla’yı düşünürken seni görmedim. Sen Mevlâ’yı düşünürken beni nasıl gördün?..

* İyimserler ve karamsarlar arasında tercih yapmamız gerekmez. Onlara ihtiyacımız var...
Meselâ; iyimserler uçağı yaptılar, karamsarlar paraşütü.

* Aldığımız nefesi bile geri veriyorsak; demek ki, hiçbir şey bizim değil!..

* Mühim olan medeni hâlin bekâr olması değil, bekâr hâlin medeni olmasıdır...