Bir Müslümanın ahirette hesabı görülür. Günahı dağlar kadar, sevabı bir avuç. Melekler onu Cehenneme götürürlerken, Peygamber efendimiz onlara yetişir ve der ki:

 Acele etmeyin! O benim ümmetimdendir. Onu bırakın!
Yâ Nebiyallah, bu vazifeyi bize Cenâbı Hak verdi. Biz ne yapabiliriz? Sen Rabbimize duâ edersen, O, bize ne yapacağımızı bildirir.

Peygamber efendimiz, duâ eder. Allahü teâlâ meleklere; “Habibim ne derse öyle yapın!” buyurur.
Peygamber efendimiz:

Terazide bir daha tartalım.

Tekrar terazinin başına gelirler. Melekler;
Yâ Resulallah, bak, günahlar dağ gibi.

Peygamber efendimiz, mübârek kolunun altından katlanmış bir kâğıt çıkarır. Bunu terazinin sağ kefesine koyup, “Bir daha bakın!” buyurur. Birden durum değişir, sevaplar dağ gibi büyür, günahlar az kalır. O Müslüman, kurtulduğunu görünce, Peygamberimizin ayaklarına kapanıp yalvarır:

Beni kurtardın, yâ Resulallah! Neydi o kâğıtta yazılı olan?
Beraber açalım.

Kâğıdı açarlar, içinde; (Allahümme salli alâ seyyidina Muhammedin ve alâ âli seyyidina Muhammed.) yazılı olduğunu görürler. Meğer bu kişinin hayatında bir defa okuduğu salevâtı şerîfeyi Peygamber efendimiz; “Belki sonra lâzım olur.” diye saklamış.

Türk kadınının kahramanlık sembolü olan Nene Hatun, 1857’de Erzurum'da doğdu. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Ruslar, Erzurum'a kadar gelmişlerdi. Şehrin savunması sırasında Erzurumluların kadınlı erkekli yaptığı mücadele, tarihin şanlı sayfaları arasındadır. Aziziye Tabyasını geri almak için taş, sopa, kazma, kürekle gırtlak gırtlağa yapılan mücadeleye Nene Hatun da çocuklarını evde bırakarak katılmıştı. Nene Hatun’un oğlu da Çanakkale’de şehit olmuştur. 1955’deki Anneler Günü’nde, “Anneler Annesi” seçilen Nene Hatun, aynı sene 98 yaşında vefât etti.