ŞİİR - ENVER AĞABEYİME

Hazırlıksız yakalandık ayrılığa, ne çâre,

Ciğerimiz fena yandı, yara aldık ağabey!

Gözler yaşlı, kalpler kırık, gönüller hep biçâre,

Sen gidince, boynu bükük kalakaldık ağabey!

Hâtıralar canlandıkça yüreğimiz yanıyor,

Biz sadece seninleyken gülebildik ağabey!

Ahirete neş’e geldi, dünya üzgün dönüyor;

Önce gidenler yaşadı, bizler öldük ağabey!

Söylenesi çok şey varken, bazen dilde söz biter,

Gerçek şu ki, birdenbire çok eksildik ağabey!

Tesellimiz; hayat kısa, bu ayrılık tez biter,

Yarın deriz “işte geldik, işte geldik” ağabey!

Doğru îman nişanını kalbimize sen taktın,

Hak yolunu, saadeti senle bulduk ağabey!

Yüreğinden bir parçayı bize “vekil” bıraktın,

Biz de ona tereddütsüz teslim olduk ağabey!

Hanefi Söztutan

Erkek : Münir - Kız : Münire - Yemek : Pirinç çorbası, Türlü, Makarna, Baklava