| Günlerdir bekledim gelirsin diye, |
| Neden gelmiyorsun canım dedecim? |
| Babam, annem, babaannem ağlıyor, niye? |
Gelmiyorsun diye, canım dedecim…
|
| Gökyüzü karardı, bulutlar doldu, |
| Çiçekler kurudu, güller de soldu, |
| Seninle yaşamak hayal mi oldu? |
Artık gelmez misin, canım dedecim?
|
| Yüzünü okşayan minik elimi, |
| Yakalayıp tatlı tatlı öperdin, |
| “Seviyorum” derdin, “Ben güzelimi” |
Sen Nazlı’nı başka türlü severdin…
|
| Cicileri senin için giyerdim, |
| “Ne güzelsin” demeni çok severdim, |
| “Kucağından indirmese hiç” derdim, |
Şimdi kime diyeceğim dedecim?
|
| Yüzüne baktıkça hep gülecektim, |
| Gözünün önünde büyüyecektim, |
| Senin kıymetini ben bilecektim, |
Ama beklemedin, canım dedecim!
|
| Herkes veda etti “ağabeyine” |
| Cennet ehli doysun eşsiz sevgine, |
| Ben doymadım senin hiçbir şeyine, |
Seni seviyorum, canım dedecim!
|
|
| Ayşe Nazlı Ören |