ŞİİR - İSTANBUL

Seninleyim can oldukça bedende,
Can havliyle sarılmışım boynuna!
Öyle huzur buldum öyle ki sende,
Kovsan gitmem, girdim artık koynuna!
İhtişamlı duruşunla hitabın,
Silüetin bu gönlümü dağlayan!
Yakamozlu gökkuşağı mehtabın,
Deryandaki raksı bana bağlayan!
Seni gördüm endamına vuruldum,
Seyredeyim sakın kalkma yerinden!
Erenlerin sofrasına kuruldum,
Safa buldum bir oh çektim derinden!
Kavuşmamız Feth-i mübin zamanı,
Sendeyim ya gerisini neyleyim!
Vursun mehter coştursun bu cihanı,
Sen alkışla ben terennüm eyleyim!

İsteyenin mavi deniz gök kubbe,

Kalbim ancak sahibine bendedir!

Hisarların gökdelenin bir habbe,

Benim gönlüm gözüm yalnız sendedir!

Ufkun iki yakasında martılar,

Güvercinler devamda aşk dersine.

Asırlardır ayaktadır bu çınar,

Hasret çeker yıllardır nal sesine!

Boğaziçi uğultusu enginin,

Eser sevda gülümüzden bir rüzgâr!

Alır beni çemberine sevginin,

Eyüp, Fâtih, Eminönü, Üsküdar!

Kıskanırım bakma öyle edalı,

Salındıkça kesilmiyor akınlar.

Bir ben değil sana herkes sevdalı;

İstanbul’sun her gönülde yerin var!

Sefa Koyuncu

DÜNKÜ CEVAP

Cemil=6, Ali= 9 Ceviz alır.

Erkek : Şinasi - Kız : Şefika - Yemek : Yayla çorbası, Izgara Köfte, Kuskus pilavı, Yoğurt