MAKALE - FETHEDİLEN TOPRAKLAR

Türklerin ve Osmanlıların gayesi, fethedilen bu topraklarda:

1- İnsanca yaşamayı tesis etmek. 2- İnsanlığı bâtıldan kurtarmak. 3- Allahü teâlânın ismini yüceltmektir.
Yüzyıllar boyunca bütün şehitlerimiz, işte bu millî ve dinî gaye uğrunda kan döküp can vermişlerdir. Osmanlıların fetih siyaseti; bir kuru cihangirlik davası değildir.

Osmanlı düzeninin temelinde; İslâmın cihanşümul hoşgörü ve adaletinden alan karşılıklı güven ve gönül rızasına dayanan, gerçek insan haklarının müesses olduğu “Adil yönetim” yatmaktadır.

Osmanlı, hakîkî mânâda medeniyet taşıyıcılığı yaptı. Fethettiği toprakları vatan edindi, sömürmedi. İnsanların kültür ve din hürriyetine saygı gösterdi. Hakla, adaletle, barışla, insanca ve yiğitçe medeniyet taşımacılığı yaptı. Hiçbir zaman, hiçbir kimseyi kılınç zoru ile İslâm olmaya zorlamadı. Cihana İslâmı duyurmayı vazi-fe edindi. İşte bu yüzden Osmanlı Devleti bir cihan devletidir.
Avusturyalı Türkolog Anton Cornelers’in tahlili:

“İskender Batıdan-Doğuya ve hatta Hind’e kadar uzandı. Dara, Doğudan-Batıya uzandı. Cengiz Hân, Avrupa ortalarına kadar at koşturdu. Lâkin hiçbirisi Osmanlı Türkleri gibi diğer insanların kültür ve din hürriyetine saygı göstermediler...”

Osmanlılar, harikulâde bir nizam ve düzende asırlarca kendilerinden olmayan insanlarla barış içinde yaşadılar. Hakim olduğu ülkelerde isteyen istediği gibi konuştu, istediği mezhebi seçti.

Yunanlı yazar, Michel de Greece diyor ki:

“Osmanlı Devleti’nin yıkılmasından çok üzüntü duyuyorum. Çünkü Osmanlı Devleti, dünyanın dengesini ayakda tutan bir güç olmuştur. Çöküşünden itibaren Balkanlar ve Orta Doğu dahil pek çok coğrafyada çalkantılar durmak bilmedi... “

Bir kale, yahut şehir fethedildiği zaman, surun üstüne bayrak çeki-lirken mutlaka ezan okunur; ve Türklüğün sembolüyle Müslümanlığın sesi, ordunun zaferini birlikte ilân etmiş olurdu.

İsmail Hami Danışment (Tarihi Hakikatler-Sayfa:163-165)