Kıbrıs Venediklilerin elinde bulunmaktaydı. Mısır'ın alınmasından sonra Memluklülere vergi veren Kıbrıs, Osmanlılara vergi vermeye başlamıştı. Ekonomik, stratejik ve coğrafi yönden çok önemli olan Kıbrıs seferinin kolay olacağı düsüncesiyle Lala Mustafa Paşa, Kıbrıs Seferine taraftar olurken, Sokullu Mehmed Paşa ise yeni bir Haçlı Seferine yol açacağı endişesiyle Kıbrıs'ın fethine muhalif kalmıştı. 1570 yılının Ekim ayında Kıbrıs'taki irili ufaklı bütün şehirler alınmış, Kıbrıs'ın başkenti durumundaki Lefkoşa, Osmanlıların eline geçmişti. Ancak Kıbrıs'ın en önemli şehirlerinden olan Magosa henüz alınamamıştı.

Sultan II. Selim Hân zamanında, Damat Piyale Paşa komutasındaki Türk donanmasıyla, Vezir Lala Mustafa Paşa komutasındaki Türk Ordusu, 2 Temmuz 1570’de Kıbrıs’a çıkarak Magosa kalesini karadan ve denizden kuşatmaya başladı. Yaklaşık bir yıl süren kuşatmadan sonra Magosa da teslim olmak zorunda kaldı. (4 Ağustos 1571) Bundan sonra adaya Anadolu’dan giden Türkler yerleştirildi. 1878’e kadar da Türk idaresinde kaldı. Geçici olarak İngiltere’ye bırakılan Kıbrıs Adası’nda, 1959’da bağımsız bir devlet, 1974’ten sonra da adada iki ayrı devlet kurulmuştur.

Kıbrıs Fâtihi olarak tarihe geçen Lala Mustafa Paşanın kabri, İstanbul’da Eyüp Sultan Câmii avlusundadır.

Adam, deve pazarından bir deve alır. Tam gideceği sırada satıcı ikaz eder: “Bu devenin bir huyu var. Oh deyince gider, kelle deyince durur.” Adam devesine biner ve yürümesi için oh der. Deve yürümeye başlayınca, daha hızlı yürümesi için; oh, oh, oh diye sıralar. Deve koşmaya başlar. Az sonra önlerine bir uçurum çı-kar? Deve habire koşar. Adam ne yapacağını şaşırır ve son anda hatırlayarak, kelle diye bağırır.

Deve tam uçurumun önünde zınk diye durur. Korku ve heyecandan kan ter içinde kalan adam, elini alnına götürerek derin bir oh çeker...