Untitled Document

ŞİİR - İSTANBUL

İstanbul; “Yedi tepe”, yedi veren gül gibi,

İstanbul; Rabbimizden bizlere ödül gibi,

İstanbul seninleyim; bakma bana el gibi;

Sinan gelsin yeniden, taş, taş örsün İstanbul,

Dünyanın gözü nurdan şehir görsün İstanbul.

“O ne güzel askerdir, o ne güzel kumandan,

Elbet `Konstantiniyye`, fetih olacak!..” bundan,

Bu kutlu söz üzere burada, “Eyüp Sultan”;

Sen sönmeyen bir ışık, ruha nur`sun İstanbul,

Feth olmayı bekleyen kutlu sur’sun İstanbul.

Başlamış “Feth-i mübin”; yer yerinden sökülmüş,

Çalmış mehter marşları, yağlı toplar dökülmüş,

Müjdeye kavuşulmuş, zor bilekler bükülmüş;

Mutlu güne eriştin, namus, âr’sın İstanbul,

Asırlarca bekledin; “Fatih” sarsın İstanbul.

“Üçler, Yediler, Kırklar!..” İzin verdi Yaradan,

Gemiler dağlar aşıp yollar buldu karadan,

Surda gedik açıldı, geçti ecdat oradan;

Tutsak idin ezelden, artık hürsün İstanbul,

Hiç bitmesin bu rüyâ, daim sürsün İstanbul.

Yeniçeri hücumda; veriyor kanlı zahmet,

“Fatih” duâ ediyor; “ Yetiş ya fâkih Ahmet!..”

“Akşemseddin” secdede, yağıyor o an rahmet;

Çalsın zafer marşları, mehter vursun İstanbul;

Geliyor genç padişah, düğün kursun İstanbul.

Baktım ki; “Ulubatlı’m”, surlara sancak asar,

Baktım Şanlı “Fatih’im”, tarihe mühür basar,

Baktım, mağlup düşenler, hâlâdır zehir kusar;

Ecdâda şeref, nâmus, sadık yâr`sın İstanbul,

Hayal değil gerçeksin, çünkü varsın İstanbul.

Ayasofya mâbedim, seni kalbde gizledim,

Başkasına yâr idin, yüreğime sözledim,

Tekrar aç mâbedini yüz sürmeyi özledim;

Bu işin hesabını, ecdât sorsun İstanbul,

Sen yürekte bir ateş, yanan kor’sun İstanbul.

Bir ayağın Avrupa, diğeriyse Asya’da,

Bir kolun Afrika’da, diğeri Kafkasya’da,

Yok dünyada bir eşin, Amerika, Rusya’da;

Mahmudum, yüreğini sana versin İstanbul,

Tükenmeyen hasretim, sona ersin İstanbul!..

KADİR ÇETİN- NAZİLLİ

DÜNKÜ CEVAP

32	37	30
31	33	35
36	29	34

Erkek : Şadan - Kız : Şule - Yemek : Sebze Çorbası, Izgara Köfte, Salata, Revani