MENKIBE - KİSRA'NIN TÂCI

Efendimize ilk vahiy gelir... “Oku, Allahın emriyle...”

O günden sonra bıkıp usanmadan İslâmı anlatırlar. Ne yazık ki Kureyşliler çağrıya uymaz, şiddetle karşı dururlar. Sıkıntılar, sıkıntılar... Ve Hicret emri gelir. Efendimiz Hazret-i Ebû Bekir’i alır, gizlice yola çıkar.

Müşrikler yüz deve ödül va-deder, peşine adam takarlar... Süreka değişik bir izcidir, onları bulmakta zorlanmaz. At yaklaşır, yaklaşır, ayakları kuma saplanır. Efendimiz dua edince kurtulur. Sonra yine saldırmaya kalkar. Ayaklar yine kumda. Bu açık mu’cize karşısında Kelime-i şehâdet getirir. “Siz huzur içinde yolunuza devam edin!” der, “Ben peşinizdekileri çeviririm.”
Efendimiz gülümser; “Sana Kisra’nın tâcını verseler ister misin?”

- Kisra bin Hürmüz mü?
- Evet.
- Bunu kim istemez ki...


Hazret-i Ömer devri... Müminler İran yolunda... Medine’den çıkan ordu fersahlarca yürür, ne takat kalır ne mecal. Hâlbuki Acemler zinde ve ferahtırlar. Silah, asker üstünlükleri tartışılmaz. Müslümanların %1 şansı bile yoktur, sebeplere bakılırsa...
Sa’d bin Ebî Vakkas, Rüb’i bin Âmir’i (radıyallahü anhüm) Rüstem’e yollar. Ünlü komutan sorar; “Hayrola?”

- Arabistan’dan geliyoruz.
- Ne istiyorsunuz?
- İnsanları Allahü teâlâdan başka şeylere tapmaktan kurtarmak. Size üç teklifimiz var: Eğer Kelime-i şehâdet getirir-seniz kardeş oluruz, döneriz.
- Biz Müslüman olmayız.
- Öyleyse cizye verin.
- Siz kimsiniz ki vergi istiyorsunuz?
- Savaşacağız o zaman!

Harp olur, Kisra askerini teşvik için meydana çıkar, bir sahâbe onu öldürür, İran ordusu dağılır. Pers gururları incinir. İşte Hazret-i Ömer düşmanlığının sebebi de budur aslında...

İran hazineleri Medine-i Münevvere’ye taşınır. Hazret-i Ömer, Kisra’nın tâcını görünce hicret günlerini hatırlar.

- Nerede Süreka?
- Buradayım yâ Emîr-el mü’minîn.
- Resûlullah bu tâcı vadetmiş miydi sana?
- Etmişti.
- Gel öyleyse, emanetini al!

Süreka’nın ağzından iki kelime dökülür: “Sadaka Resûlullah!” (Resûlullah doğru söyledi...)

M. Said Arvas
TÜRKİYE GAZETESİ 10.05.2012