1904'te İstanbul’da doğdu. Bahriye Mektebine girdi. İlk şiirlerini burada yazmaya başladı. Büyük âlim Seyyid Abdülhakîm Arvasî’yi tanıması şahsiyetine, fikrine, dünya görüşüne büyük tesir yaptı. Âdeta her şeyiyle yeniden doğdu. Şairliğinin yanı sıra, edebiyatın hemen her dalında 100’den fazla eser verdi. Anadolu’yu dolaşıp konferanslar verdi. 1980’de “Sultan-üş-şuarâ” “Şairler Sultanı” ilân edildi. 25 Mayıs 1983’de, çile ve mücadelelerle dolu hayatı sona erdi.

D E S T A N (Şiirinden)

Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam kollarımı, makas gibi açarak:

Durun durun bir dünya, iniyor tepemizden,
Çatırtılar geliyor, karanlık kubbemizden.

Çekiyor tebeşirle, yekûn hattını âfet;
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!

Bir şey koptu benden şey, her şeyi tutan bir şey;
Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey.

Utanırdı burnunu, göstermekten sütninem,
Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.

Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
Evde cinayet tramvay, arabasında zina!

Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma!

Allahın on pulunu, bekleye dursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.

Mezarda kan terliyor, babamın iskeleti;
Ne yaptık ne yaptılar, mukaddes emaneti?

(1947)

Bir çoban, çiftlik ağasından iş ister ve şöyle bir pazarlık yapar:

“Bir ay çalışacağım. İlk gün 1 kuruştan başlayacağım. Her gün ücretim 2 misli artarak gidecek. Yani; 1. gün 1 kuruş, 2. gün 2 kuruş, 3. gün 4 kuruş, 4. gün 8 kuruş... olarak devam edecektir. Kabul edersen işe başlayayım.”

Çiftlik sahibi bir düşünür: “Saf birini buldum. Bu iş çok kârlı.” deyip adamın şartını hemen kabul eder.

Acaba ay sonunda hangisi kârlı çıkar? (Cevabı yarın)