MENKIBE - HAZRET-İ ÖMER

Hazret-i Ömer’in “radıyallahü anh” halifeliği zamanında bir çalgıcı vardı. Düğünlerde çalgı çalar, şarkı söylerdi. Zaman geçti, yaş ilerledi, çalgıcı ihtiyarladı. Güzelim sesi çirkinleştiği için itibardan düştü. Artık bir şey kazanamaz duruma gelmiş, bir dilim ekmeğe muhtaç olmuştu. Birgün içi yanarak Cenâb-ı Hakka niyazda bulunarak; “Yâ Rabbi, sen bana uzun bir ömür, birçok fırsat verdin. Benim gibi âsi kulundan ihsanını eksik etmedin. Yetmiş yıl,  çeşitli günahlar işleyerek sana isyan ettim. Ama sen birgün olsun rızkımı kesmedin. Artık kazancım yok. Bugün senin misafirinim.” dedi ve mezarlığa gitti. Orada bir hayli ağladı. Sonra da çalgısını yastık yapıp uyudu.

O sırada Halife Ömer’e de “radıyallahü anh” rüyâsında bir ses; “Ey Ömer! Kulumuzu ihtiyaçtan kurtar! Mezarlıkta has bir kulumuz var. Beytülmalden 700 dinar al, götür o kulumuza ver!”

Hazret-i Ömer rüyâsında duyduğu sesin heybetiyle uyandı. Hemen mezarlığın yolunu tuttu.  Mezarlıkta çalgıcı ihtiyardan başka kimseyi göremedi. Kendi kendine; “İhtiyar çalgıcı nasıl olur da bana bildirilen tertemiz, hizmete lâyık bir kul olur?” diye düşündü.  Onun yanına gitti. Saygıyla oturdu. Öksürerek geldiğini haber verdi. İhtiyar sıçrayarak uyandı. Karşısında Emirül-müminin Ömer’i görünce şaşırdı ve korkudan titremeye başladı. İçinden; “Yâ Rabbi! Sen yardım et!” dedi. 

Hazret-i Ömer; “Benden korkma, sana Allahü teâlâdan müjde getirdim. Selâm edip, hatırını soruyor. İhtiyaçların için bu parayı vermemi istedi. Bunları harca, bittiğinde bana gel!” dedi. İhtiyar bunları duyunca utancından titreyip ağlamaya başladı. Biraz sonra; “Rabbimle arama perde oldun!” diyerek çalgısını parçaladı. Ağlayıp sızlayarak Rabbine şöyle yalvardı: 

“Yâ Rabbi! İsyanla geçen ömrüme acı. Ömrümü boş yere harcadım. Nefesimi şarkılar söyleyerek tükettim. Yazıklar olsun bana! Allahım! Bütün yaptıklarıma da tevbe ediyorum!”

Bunları söyledikten sonra, “Allah” diye feryat ederek yere düşüp öldü. Hazret-i Ömer Müslümanlara haber verdi ve onlara dedi ki:

“İşte hakiki tevbe böyle olur. Allah hepimize böyle tevbe nasip etsin!” Sonra ihtiyarın namazını kılarak defnettiler.

Mesnevi’den