Namazda kırâati Arapça okumak Allahın emridir. Kur’ân-ı kerîmin tercümesini, Kur’ân hükmünde tutmanın ve namazda okumanın asla câiz olmadığını bütün İslâm âlimleri bildirmektedir. Kur’ an-ı kerîm Arapça olarak indirilmiştir. Allahü teâlâ, (Benim kitâbım Arapçadır.) buyuruyor. Başka dile, hattâ Arapçaya çevrilirse, yine Kur’ân olmaz.

Büyük islam âlimi İbni Hacer-i Mekkî hazretleri buyurdu ki: (Kur’ an-ı kerîmi Arapça’dan başka harf ile yazmak ve Kur’ân-ı kerîm yerine tercümesini okumak haramdır. Kur’ân-ı kerîmi tercüme etmek başka, yapılan tercümeyi Kur’ân yerine koymak başkadır.)

Diyanet işleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu’nun 4.12.1997 gün ve 103 sayılı kararı da özetle şöyledir: “(Kur’ândan kolayınıza geleni okuyun!) âyetinde olduğu gibi, Peygamber efendimiz de namaz kılmayı tarif ederken, (Kur’ ândan hâfızandakilerden kolayına geleni oku!) buyurmuştur. Bu itibarla namazda Kur’ân-ı kerîm okumak; kitap, sünnet ve icmâ ile sabit bir farzdır. Kur’ân, sadece mânâ olarak değil, Resulullahın kalbine elfâzı [sözleri] ile indirilmiştir. Bu elfâzdan başka lafızlarla ifâde edilen mânâ Kur’ân değildir. Çünkü, indirildiği elfâzın dışında, hatta Arapça bile olsa, başka sözlerle ifâde edilen mânâ, Kur’ân değildir. Bunun için tercümesine Kur’ân denilemiyeceği ve Kur’ân hükmünde olmadığı konusunda İslâm âlimleri görüş birliği içindedir.”

İslâm halîfelerinin 82’ncisi, Osmanlı padişahlarının 17’ncisidir. 1609’da doğdu. 1640’da vefât etti. Babası, I. Ahmed Hânın türbesindedir. Kardeşi II. Osman Hân da buradadır. Yavuz Sultan Selim gibi cesur idi. Annesi Mâhpeyker Kösem Sultanın yardımı ile iş başına kıymetli adamlar getirerek, ortalığı düzeltti. İran Şahı Abbâs, Bağdat’ı alıp, 30 bin Ehl-i sünneti, kadın, çocuk ayırmadan kesti. Murâd Hân, bizzat giderek Bağdat’ı ve Tebriz’i geri aldı. İran askeri telef oldu. Kâbe-i Muazzama’yı 1635’de yeniden yaptırdı. Memlekette birçok imar faaliyetinde bulundu. Tütün ve enfiyeyi yasak etti. Kendisi içki içmemiştir. Avrupa tarihçileri bu padişaha iftira etmişlerdir.