Misafire ikram çok sevaptır. Misafiri nimet bilmelidir. Her nimetin bir külfet karşılığı olduğu unutulmamalıdır. Külfetsiz nimet olmaz. Elbette misafirin sıkıntısı olur. Yüksünmeden hizmet etmelidir. Misafiri ganimet bilmelidir! Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:

“Allahü teâlâ, bir kavme hayır murâd ettiğinde, onlara hediye olarak misafir gönderir. Misafir, rızkı ile gelir. Allahü teâlâ da ev halkını mağfiret eder.”

Hak teâlânın bir hediyesi olan misafire ikram etmelidir. Misafir gelmezse üzülmelidir. Çünkü hadîs-i şerîfte; “Misafir girmeyen eve melek de girmez.” buyurulmuştur. Misafir gelmemesini istemek doğru değildir. Çünkü Peygamber efendimiz; “Misafir istemeyende hayır yoktur.” buyurmuştur.

Misafir için fazla ikram ve külfete girmemelidir! Çünkü misafir rahatsız olur. Hadîs-i şerîfte; “Misafir için külfete girmeyin; misafir bundan rahatsız olur. Misafirini küstüren Allahı küstürmüş olur. Allahı küstürene de Allah buğzeder.” buyurulmuştur.

Hazret-i Ali buyurdu ki:

“Arkadaşın en kötüsü, tekellüf eden, kendisinin idare edilmesine seni mecbûr kılan, seni özür dileyici işlere iten kimsedir.”

[Külfet: Zahmetli iş, sıkıntı.  Tekellüf: Zahmete girmek, külfet.]

Birinci Cihan Harbi’nden yaralı ve yorgun çıkan Türkiye’nin toprakları düşman kuvvetlerince paylaşılmıştır. İşte bu günlerde 28 Mart 1920’de, Gaziantep’in yiğit evlâdı Şahin Bey, Antep’e girmek isteyen koskoca Fransız ordusuna karşı çok az sayıdaki arkadaşları ile, silaha sarılıp dövüşürken şehit düştüler. O gün düşman askeri ancak Şahin Beyin cenazesine basarak Antep’e girdi. Antep’in yakın tarihimize şan veren savunma destanı da o gün başladı. Nice yiğit harman oldu. Dağlar seda verdi; yer gök inledi.

Koca yıl süren çetin boğuşmadan sonra, Fransız askeri gayrı Antep’te duramazdı. Antep müdafaası sonunda, 25 Aralık 1921’de Kale’ye ay yıldızlı bayrak yeniden çekildi.

Ve çok sürmedi. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde, Antep’e “Gazi” ünvanını veren kanun kabul edildi.