Münihli Profesör Ulrich Biekmeyer diyor ki:

Televizyonun önünden kalkmasalar da, yaşı küçük olsalar da, çocuklara masal anlatmak, hayal gücünün gelişmesi açısından çok önemlidir. Masallar toplumun kültürel bir parçasıdır. Her çocuğa anlatılması gerekir. Çocuklar masallardan, çok ders alır ve zekâları da gelişir.

Küçük çocuklar, ateşin canlı olduğuna, oyuncak ayısının gece konuşabildiğine inanırlar. Masaldaki prensesin yüzyıl uyuduğuna, yahut çirkin kurbağanın prens oluşuna şaşmazlar.

Bazı masallarda korkunç ve sadist sahneler olabilir. Bunun için, “Kafasını uçurdu, gözlerini oydu, karnını yardı...” gibi bölümlerin atlanarak veya yumuşatılarak aktarılması gerekir. Masallar, çocuğun yaşına ve seviyesine  göre de anlatılmalıdır.

MASAL

Çocuk, ıslık çaldı Ay’a,
Aydede çocuğa güldü.
Işığını yaya yaya,
Gökten odaya süzüldü;
Gelip masaya oturdu...

Çocuk, göz kırptı yıldıza,
Bir ışık şavkıdı dağa...
Işık tülden sıza sıza,
Doldu bir altın tabağa;
Gelip masaya oturdu...

Çocuk, el etti rüzgâra,
Bir bulut takıldı dala...
Sular doldu yapraklara,
Ay ekmeği yıldız bala,
Çocuk iştahla batırdı...

Çocuk, esnedi geceye,
Düş eridi duygusunda.
Masal bindi bilmeceye;
Bütün gece uykusunda,
Samanyolu’ndaydı artık.

İmâm-ı Gazâlî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, İslâm âlimlerinin en büyüklerindendir. Ömrünü İslâmiyetin emir ve yasaklarını öğrenmek ve öğretmekle geçiren İmâm-ı Gazâlî hazretleri 1058 yılında, İran’ın Meşhed şehrinin Gazâl köyünde doğdu. 1111 senesi Cemazil-evvel ayının 14. Pazartesi günü, orada vefât etti. Müctehid idi. Çok kitap yazdı. O kadar çok kitap yazdı ki, ömrüne bölününce bir güne 18 sayfa düşmektedir. Bağdat’ta Nizâmiyye Üniversitesinde, müderris yani, profesör idi. Daha sonra, Şam’da ve Nişapur’da müderrislik yaptı. İhyâ ve Kimyâ-i Seâdet kitapları çok kıymetlidir.