Zilhicce ayının 8. gününe Terviye günü denir. O gün hacılar Mekke’den Minâ’ya çıkarlar. Terviye denmesinin sebebi, hacıların o gün Zemzem suyundan çok içip kanmalarındandır. Terviye, tefekkür mânâsına da kullanılmaktadır.

İbrahim aleyhisselâm, Zilhicce ayının 8. gecesi, rüyâsında “Kendi oğlunu keser hâlde” gördü. Sabah olunca, “Rüyâ şeytanî midir, Allah tarafından mıdır?” diye terviye ve tefekküre dalıp, o günü tefekkürle geçirdi. Arefe gecesi olduğunda kendisine; “Emrolunduğun şeyi yerine getir!” buyurulunca, Allahü teâlâ tarafından olduğunu bildi. Bildiği için o güne, bilmek anlamına gelen Arefe, dendi. Arefe, Zilhicce’nin 9. günüdür. Başka günlere Arefe denmez.

Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

“Bir Müslüman, Terviye günü (Arefe gününden bir önceki gün, yani yarın)

“Rahmet kapıları 4 gece açılır. O gecelerde yapılan duâ, tevbe red olmaz. Ramazan ve Kurban bayramının 1. geceleri, Berât gecesi ve Arefe gecesidir.”

Çocuk nimetine karşılık, Allahü teâlâya şükretmek niyeti ile kesilen kurbanlık vasfına hâiz olan hayvana Akîka denir. Erkek için 2, kız için 1 akîka hayvanı kesmek, Hanefî mezhebinde müstehaptır. Fakir olanın bir hayvan kesmesi de câizdir. Akîka hayvanı, her zaman kesilebilir. Fakat, Kurban Bayramı’nda, kurbanlık hayvan bulmak kolay olduğu için, bu günlerde daha kolayca kesilebilir. Etlerinden, kesen yiyebilir ve pişmiş veya çiğ olarak zengin, fakir herkese verebilir. Akîka, çocukları belâlardan, hastalıklardan korur. Kıyâmette, ana-babaya ayrıca şefaat da ederler.