Büyüklerden biri buyuruyor ki:

Seyyidlerden biri, bir köye gitmiş. Bir zâtın evini arıyormuş. Kime sorayım derken karşıdan biri gelmiş, ona sormuş: “Falancanın evi nerededir?” Meğerse o sorduğu kişi de Yahudi imiş. Yahudi, eliyle işaret ederek cevap vermiş: “İşte şu karşıdaki ev!” Böylece seyyidin işi hallolmuş, hiç de yorulmadan.

Cenâb-ı Hakdan meleklere bir nida geliyor ki:

“Ey meleklerim! Bunun sağ koluna azap yapmayınız. Çünkü bu kolu, benim sevgili Peygamberimin evlâtlarından birine hizmet etti, ona bilmediği evi gösterdi.”

Bir seyyide o kadarcık hizmet ettiği için, kıyamete kadar Yahudinin sağ koluna azap yok. Seyyidlerin kıymetine bakın, ufacık bir hizmet, kabir azabından kurtarıyor onu. Hem de kâfir olduğu hâlde. Onun için seyyidleri seveceğiz kardeşim. Onlara hürmet edeceğiz, hizmet edeceğiz. “Ama efendim, namaz kılmıyor!” derseniz, olsun. Onlara Cenâb-ı Hak dünyada iken mutlaka rüşd-i hidâyet ihsân eder.

Eğer hidâyet nasip etmemişse, günah işliyorsa, son nefeste tevbe nasip eder. Son nefeste hidâyet verir. Çünkü onlar çok kıymetli ve bahtiyardırlar. Onların vücudunda Resûlullah efendimizin zerresi var. Onun için onları sevelim, ellerini öpelim kardeşim.

MALZEME : 1 karnabahar, 250 gr kıyma, 1 kaşık salça, 1 adet kuru soğan, 1 kaşık yağ, tuz.

Salçası : 100 gr tereyağında 100 gr un bir tencerede pembeleşinceye kadar kavrulur. Üzerine yavaş yavaş yarım litre süt ilâve edilip bulamaç hâline getirilir. Üzeri kabuklanmaması için, tereyağı yahut süt sürülür.

YAPILIŞI : Karnabahar iyice temizlenir. Diğer taraftan soğan ince doğranıp yağda biraz pembeleştirilir. Kıyma, salça ve tuz ilâve edilir. Karnabahar tencereye konup kıymayla karıştırılır. Çok az suda hafifçe pişirilir. Piştikten sonra, karnabaharlar küçük tepsiye serilir. Soğuduktan sonra, üzerine salça dökülür. Üzerine rendelenmiş kaşar peyniri serpip, fırında üzeri kızartılarak sıcak servis yapılır.