SOHBET - KÜFRE DÜŞÜREN HÂLLER (1)

Din bilgilerine inanmamak, bunları ve din âlimlerini, dîni kitapları aşağılamak.
Din bilgileri için, (Bu bilgiler neye yarar? Kime ne fayda vermiştir? Bize lâzım olan şey paradır.) gibi sözler söylemek.
(Allahın buna gücü yetmez.) demek.
Birisi için, (Onun hakkından Allah bile gelemez, ben nasıl geleyim? ) demek.
(Allah bizi unuttu.) demek.
Cenâb-ı Hakka, (Allah baba.) demek.
Herhangi bir şey için; (Allahın işi kalmadı da bunun gibi şeyler mi yaratıyor.) demek.
Harama helâl, helâle haram demek.
Allahü teâlâya mekân izâfe etmek. (Allah yukarıdadır, göktedir.) demek.
(Allah bize zulm ediyor.) demek.
Bir kimse, (Allah falan kuluna şu kadar zenginlik veriyor, bana ise, az veriyor. Böyle adâlet olur mu? ) demek.
Zenginin işinin rast gittiğini görünce, (Allah da zenginlerden yana.) demek.
Bir kimseye, (Seni görmek bana can alıcıyı görmek gibidir.) demek.
Büyük ve küçük günah işleyen birine, (Tevbe et!) denildiğinde, (Ne yaptım ki, tevbe edeyim!) demek.
Kötü insanları görünce, (Bunlar Zebâni gibi insan.) demek.
(Falan kimse peygamber olsaydı, ben inanmazdım.) demek.
Bir kimseye, (Allah bana Cenneti verirse, sensiz istemem.) demek.
Dînen mübârek olan bir şeye, (Dine, Îmâna, Kitâblara, Peygamberlere, Mezhebe, Kâ’be’ye) sövmek.
Kur’ân-ı kerîmin bir âyetine bile olsa inanmamak veya şüphe etmek.

Erkek : Lütfullah - Kız : Semra - Yemek : Mantar Çorbası, Güveç, Baklava