Ahmet Cevdet Paşa başkanlığında bir heyete hazırlatılan ve Osmanlı Hukuku olarak kullanılan Mecelle’den birkaç madde şöyledir:

• 1192-Herkes mülkünü dilediği gibi kullanır. Fekat, başkasının hakkına dokunursa, bu kullanması sınırlanır.
• 1194-Bir arsaya sâhib olan, üstündeki boşluğa ve toprağın içine de mâlik olur.
• 1196-Bir kimsenin bahçesindeki ağacın dalları komşusunun evi veyâ bahçesi üzerine uzanmış olsa, o dalları bağlayarak geri çekdirmeye veya kestirmeğe komşusunun hakkı vardır. 
• 1200-Bir evin kanalizasyonundan, komşunun evine sızarak zarâr verirse, ta’mîr etmesi lâzım olur.
• 1212-Komşunun su kuyusuna yakın lağım yaparak, kuyu kirlenirse, tamiri mümkin olmazsa, lağım oradan kaldırılır.
• 1216-Hükûmetin emri ile birinin evi satın alınıp yol yapılabilir. Fekat parası verilmedikce evi alınamaz.
• 1248-Sâhibi olmıyan, herkese mubâh olan birşey, ele geçirmekle mülk olur.
• 1254-Mubâh olan otları, ağaçları, suları herkes kullanabilir. Kimse yasak edemez.
• 1288-Bir kimsenin dükkânı yanına, başkası dükkân açarak, birincinin işi bozulsa, ikinci dükkân kapattırılamaz.
• 1297-Av, tutanındır. Bir kimse, bir avı vurup düşürdükden sonra, av kalkıp kaçarken, başkası yakalarsa, av yakalıyanın olur.
• 1308-Ortak mülkün tamiri, hisselere göre ortaklaşa yapılır.
• 1312-Bölünebilen bir mülkün tamiri için, ortak zorlanamaz.
• 1321-Nehrlerin, göllerin, barajların tamirini devlet yapar. Devletin parası yetişmezse, istifâde edenlerden toplanır.

Temel maça gidince, karşı tribünde arkadaşı Dursun'u görür. Suratını ellerinin içine alarak  avazı çıktığı kadar bağırır:
- Tursunnn!.. Tursunnn!..
Bir türlü sesini duyuramaz.
Yanında oturan, “Kardeşim, al şu dürbünü arkadaşına bak!” der.
Temel dürbünü gözlerine götürür. Bir de ne görsün, Dursun önünde duruyor. Sesini oldukça kısarak seslenir:
- Tursun! Bana darıldın mı yoksa? Niye cevap vermiyorsun?..