Seyyid Abdülhakîm-i Arvasî hazretleri ictihâdı şöyle açıklamaktadır:

"İctihad, insan gücünün yettiği kadar, yâni cehd ile zahmet çekerek çalışmak demektir. Yâni, Kur'ân-ı kerîmde ve hadîs-i şerîflerde sarih ve açık bildirilmemiş bulunan ahkâmı ve mes'eleleri, açık ve geniş anlatılmış mes'elelere benzeterek, meydana çıkarmaya uğraşmaktır. Bunu ancak Peygamberimiz ve O'nun Eshâbının hepsi ve diğer Müslümanlardan ictihâd makamına yükselenler yapabilir ki, bu çok yüksek insanlara, Müctehid denir.

Müctehid olmak için; Arabî yüksek ilimleri tamâmen bilmek, Kur'ân-ı kerîmi ezbere bilmek, her âyet-i kerîmenin ne mânaya geldiğini, âyet-i kerîmelerin geldikleri zamanları, gelme sebeplerini, ne hakkında geldiklerini ve daha nice bilgileri, ilimleri bilmek lâzımdır. Ayrıca Kütüb-i sitte'deki ve diğer hadîs kitaplarındaki, yüzbinlerce hadîsi ezbere bilmek ve her hadîsin ne zaman, ne için irad buyurulduğunu, mânâsının ne kadar genişlediğini, hangi hadîsin diğerinden önce veya sonra olduğunu, bağlı bulunduğu hâdiseleri, hangi vak'a ve hâdiseler üzerine buyurulduğunu, kimler tarafından nakil ve rivâyet olunduğunu, nakleden kimselerin ne hâlde ve ne ahlâkta olduklarını bilmek, fıkıh ilminin usûl ve kâidelerini tanımak, 12 ilmi ve Kur'ân-ı kerîmin ve hadîs-i şerîflerin işaretlerini, rumuzlarını, açık ve kapalı mânâlarını kavramak, bu mânâlar kalbinde yer etmiş olmak, kuvvetli îmân sâhibi olmak, itminan ile dolu, nûrlu ve saf bir kalbe ve vicdâna mâlik olmak lâzımdır.