Haset, kıskanmak, çekememek demektir. Allahü teâlânın bir kimseye ihsan ettiği nîmetlerin o kimseden gitmesini istemektir. Faydalı olmayan, zararlı olan bir şeyin ondan ayrılmasını istemek hased olmaz, gayret olur.

Bir kimse kalbinde hased bulunmasından üzülmezse veya arzusu ile hased ederse günah olur, haram olur. Bu hasedini sözleri ile, hareketleri ile belli ederse, günahı daha çok olur. Hased, ibâdetin sevâbını da giderir. İnsan, bir kimsede bulunan ni'metlerin ondan gitmesini istemeyip, kendisinde de bulunmasını isterse, hased olmaz. Buna gıpta etmek denir. Gıpta güzel bir huydur. Sâlih kimseye gıpta edilmesi vaciptir.

Hased eden, boşuna üzülmüş, yorulmuş ve günah işlemiş olur. Hased olunan dünya ve âhırette bundan zarar görmez, hatta faydası bile olur.