Bayram günleri, dînî ve millî bakımdan çok önemli olan, milletçe hep birlikte sevinç ve huzûr içinde kutladığımız günlerdir. Mübârek gün ve gecelerde günahlar af edildiği için, Müslümanlar bu zamanlarda sevinçli ve neşelidirler.

Müslümanların birbiriyle kaynaştığı, küs olanların barıştığı, fakir, fukara ve yetimlerin sevindirildiği, akraba ve tanıdıkların ziyâret edildiği bayram günleri, bütün İslâm devletlerinde özel bir sûretle bugüne kadar kutlanarak gelmiştir.

Bayram günlerinde herkes, temiz giyinir. Çocuklara yeni elbiseler alınır. Fakir, öksüz ve yetimler sevindirilir. Ekseriyâ, Bayram namazından sonra, kabirler ziyâret edilir, geçmişlerin, akraba ve din büyüklerinin rûhu için Kur'ân-ı kerîm okunur, duâ edilir ve sadakalar verilir. Daha sonra da, âile büyükleri, dost, akraba, arkadaş ve tanıdıklar ziyâret edilir. Çocuklar babalarının ve âile büyüklerinin, gençler de yaşlıların ellerini öperler. İslâmiyetin izin verdiği ölçüler içinde neşelenilir ve latîfeler yapılır. Böylece, Müslümanların bir arada sevinme ve kaynaşma günleri olan bayramlarla, İslâm toplumunun kültür mirası olan güzel örf, âdet ve gelenekler nesilden nesile aktarılmıştır. 

Türkiye Gazetesi Osmanlı Târihi Ansiklopedisi, 2/24

16 Mart 1920’de güzel İstanbul’umuz, Osmanlı Devleti’nin ve milletinin tarihî düşmanı sömürgeci İngilizler tarafından işgal edildi. Bu işgal Anadolu’da büyük tepkiler uyandırdı. Şehrin caddelerinde düşman ordularının subayları, askerleri geziyor, bazı evlerde düşman bayrakları dalgalanıyordu.

Beyoğlu gibi azınlığın çoğunlukta olduğu semtlerde zafer şenlikleri düzenlenirken, Türklerin oturdukları semtlerde halk kan ağlıyordu. İngiliz askerleri şafakla beraber Şehzadebaşı’ndaki bir karakolumuzu basarak silâhsız bando erlerini süngüleriyle delik deşik etmişlerdi. İşte bugün, o acı günün yıl dönümüdür. İstiklâl Savaşı’nı kazanmamızdan sonra düşman kuvvetleri 2 Ekim 1923’te Türk bayrağını ve donanmasını selâmlayarak İstanbul’u boşalttılar.