ŞİİR - TÜRKMEN’İN
Çöl üstünde öser yeli Türkmen’in.
Gül guncası - gara gözüm garası,
Gara dagdan iler sili Türkmen’in.
Çırpınşar çölünde neri, mayası,
Renbe-ren gül açar yaşıl yaylası,
Gark bolmuş reyhâna çöli Türkmen’in.
Kükeyip bark urur anbarın ısı,
Beg, töre, aksakgal yurdun eyisi,
Küren tutar gözel ili Türkmen’in.
Göroglı gardaşı, serhoşdır seri,
Dagda, düzde kovsa, seyyatlar diri,
Ala bilmez, yolbars ogli Türkmen’in.
Tartsa yıgın, erar topraklar daşlar,
Bir suprada tayyar kılınsa aşlar,
Göteriler ol ıkbali Türkmen’in.
Könül hovalanır, ata çıkanda,
Daglar lagla döner, gıya bakanda,
Bal getirer, coşup derya akanda,
Bent tutdurmaz, gelse sili Türkmen’in.
FIKRA - GÖNÜL KOCAMAZ
Birgün şâir Abdülhak Hamit’in evinde, gençlik ihtiyarlık bahsi konuşulurken, ihtiyar bir arkadaşı, Abdülhak Hamit’e dönüp der ki:
-Gönül kocamaz, efendim kocamaz.
Şâir de ona şu cevabı verir:
-Gönül kocamaz ama, kocamış vücutta da, durmak istemiyor ki...
Türkiye Gazetesi bir âile gazetesidir.
DÜNKÜ CEVAP
25
Erkek : Orhan - Kız : Nurbânu - Yemek : Kuru fasulye, Bulgur Pilavı, Börek, Hoşaf
Uluslararası Kamerî Aybaşları ve Hicrî Takvîm Birliği Kongresi 28 - 30 MAYIS 2016 / İSTANBUL - TÜRKİYE