Hazret-i Hatice, Muhammmed aleyhisselâmı ticaret kervanı ile bereber Şam'a göndermişti. Dönüşte, kervanın reisi olan Hazret-i Hatice'nin kölesi Meysere, kervanın dönüşünü müjdelemek için bir mektup vererek Resûlullahı haberci olarak Hazret-i Hatice'ye gönderdi. O Kafilede Ebû Cehil de vardı.

Meysere'ye dedi ki:
- Muhammed'in yaşı küçüktür. Başkasını gönderelim.
Meysere ona şu cevabı verdi:
- Yaşı küçük ama çok akıllıdır.

Resûlullah müjdeci olarak yola çıktı. Bir müddet gittikten sonra, deve üzerinde uyuyakaldı. Deve yoldan çıktı, başka bir yöne doğru gitmeye başladı. O esnada Allahü teâlâ Cebrâîl aleyhisselâma buyurdu ki:
"Git, devenin yularından tutup, doğru yola çek! Üç günlük yolu bir günde kateyle!"

Cebrâil aleyhisselâm da buyurulduğu gibi yaptı. (Nitekim, bu mânâda Allahü teâlâ Duhâ sûresi 7. âyetinde meâlen; "Seni şaşırmış bulup, doğru yola eriştirmedi mi?" buyurdu.)

Resûlullah o gün mektubu Hazret-i Hatice'ye ulaştırdı. Aynı gün tekrar geri döndü. Kervana yaklaşınca,

Ebû Cehil uzaktan görüp, sevindi. Meysereye dedi ki:
- Ey Meysere! Benim sözümü dinlemedin. ‹şte Muhammed, yolu şaşırıp geri dönmüş.
Resûlullah kervana ulaşıp, Hazret-i Hatice'nin mektubunu Meysere'ye verdi. O da sevinerek Ebû Cehil'e dönüp dedi ki:
- Anlaşıldı ki, Muhammed şaşırmamış, sen şaşırmışsın.

Ebû Cehil utanıp herkesin arasında rezil oldu. Buna çok içerledi. "Ben inanmıyorum." diyerek kendi kölesini Hazret-i Hatice'ye gönderdi. En sonunda getirilen mektubun doğru olduğu anlaşılınca, Ebû Cehil bir daha mahcup oldu.

28 Eylül 1920’de Kâzım Karabekir tarafından Ermenilere kesin darbe indirildi. Osmanlı İmparatorluğu’nun I. Dünya Savaşı sonunda gâlipler arasında paylaşılmasını fırsat bilen Ermeniler, bundan bir hisse koparabilmek için Ermenistan’dan doğu illerimize doğru yürümeye başlamışlardı. Hattâ bâzı vilâyetlerimizi alarak büyük katliâma giriştiler. 15. Kolordu Kumandanı Kâzım Karabekir Paşa, emrindeki askeriyle bu ilerleyişe karşı taarruza geçmiş ve şiddetli savaşta Ermenileri yenmişti.