HİKÂYE................ KARDEŞİMİN ARZUSU (2)

Ben sabah okula gittim, geldiğimde kardeşim; "Ay ne güzel yakışmış. Bir kere giyebilir miyim?" dedi. Ben de; “Olmaz toz edersin.” dedim. İkinci gün yalvardı vermedim üçüncü gün de vermedim. Dördüncü gün bana; “Sana çok güzel yakışıyor ayağında da ayakkabı çok güzel duruyor. Belki bana da yakışır.” dedi. “Uzun gelir.” dedim. “Ucunu kıvırırım.” dedi. “Toz edersin” dedim. “Kilimin üstünde giyeceğim.” dedi. “Aynanın karşısında bir kere bakayım.” dedi. “Yarın Cuma okuldan gelince 5 dakika giyeceksin, toz etmeyeceksin.” dedim. Gece yatağa 4 kardeş uzandık beni dürttü ve dedi ki; “Caymadın de mi? Ben uyuyamıyorum yarın pantolon giyeceğim.” dedi.
Sabah okula giderken o da kalktı. “Bugün erken gel, tamam mı? Ben seni kapının eşiğinde bekliyorum.” dedi. Okula gittim 3. ders saati geldi, kapı açıldı müdür öğretmene bir şey söyledi söylediği şeyden olsa gerek rengi attı öğretmenin. Bana; “Alişan yavrum evinize gider misin? Baban seni bekliyormuş.” dedi. Kendi kendime; “Kardeşim babamı ayarttı. Pantolonu giymek için beni okuldan çağırttırıyor.” diyorum. Okuldan çıktım köylüler de bizim eve doğru gidiyor. Sokağın başına geldim kardeşim kapının başında bekleyecekti ya yoktu. Avluya bir girdim bütün köy bizim avluda annem kendini yerden yere atıp ağlıyordu.
“Rafet’i verin bana, yavrumu verin, yaralı kuzumu verin!..”
Meğer yaşlı bir amca yeni aldığı traktörle, bizim kapının önünden geçerken kardeşimi görmemiş ve kardeşim traktörün altında kalıp can vermiş. Ben kardeşime pantolon giydireceğim gün kardeşim öldü.
Babam sevgisini bize vermeyi bilemedi. Bizi kucaklayamadı, bağrına basamadı. Sevginizi gösterin sevdiklerinize! O gün ne oldu biliyor musunuz? Cenaze yıkandı babam kefene koyunca; “Ben alacam.” dedi. Kardeşimi kucağına aldı ve dedi ki; “Rafet ben seni mezara değil pazara götürüp pantolon alacaktım oğlum. Kalk seninle pazara gidelim.” dedi... 
Bugün çocuklar bizde bulamadığını cep telefonunda arıyor...