TARİH...................... DÜNYADAKİ TÜRK BÖLGELERİ

Dün­ya­da 300 mil­yon kadar Türk’ün ya­şa­dığı yer­ler:
➀ Tür­ki­ye.
➁ Bal­kan Ya­rı­ma­da­sı: Ro­man­ya, Yu­na­nis­tan, Bul­ga­ris­tan, Ma­ke­don­ya ve Bos­na-Her­sek’te­ki Türk­le­r.
➂ Ba­tı Tür­kis­tan: Ka­zak­lar, Kır­gız­lar, Türk­men­ler, Uy­gur­lar, Öz­bek­ler, Ka­ra­kal­pak­lar.
➃ Do­ğu Tür­kis­tan: Uy­gur­lar, Kır­gız­lar, Ka­zak­lar, Sa­lur­lar ve Sa­rı Uy­gur­lar. 
➄ İdil-Ural Böl­ge­si: Ta­tar­lar, Tep­ter­ler, Çu­vaş­lar, Mü­şer­ler, Baş­kurt­lar.
➅ Kaf­kas­ya Böl­ge­si: Aze­ri­ler, Ka­ra­çay­lar, Ku­muk­lar, Bal­kar­lar, No­gay­lar, Da­ğıs­tan Türk­le­ri, Stav­ro­pal Türk­men­le­ri.
➆ Ya­ku­tis­tan - Si­bir­ya: Ya­kut­lar, Ha­kas­lar, Al­tay Türk­le­ri, To­bol Ta­tar­lar, Tan­nu-Tu­va Türk­le­ri, Do­ğu Si­bir­ya’da­ki Türk­ler.
➇ Di­ğer Ül­ke­ler­de­ki­ler: Su­ri­ye, Irak, İran, Af­ga­nis­tan, Kıb­rıs Türkleri...

YEMEK..........  HA­VUÇ TAT­LI­SI

MALZEME: 1 ki­lo ren­de­len­miş ha­vuç, 500 gr şe­ker, 1 kg. ufalanmış bis­kü­vi, 2 li­mon su­yu, 500 gr çe­kil­miş fın­dık.
YAPILIŞI: Ha­vuç, bir ten­ce­re­de pi­şin­ce­ye ka­dar kav­ru­lur. Son­ra üze­ri­ne şe­ker ilâ­ve edi­lir. Su­yu­nu ve­rip çe­kin­ce­ye ka­dar, bir mik­tar da­ha kav­ru­lur.
İçi­ne ufalanmış bis­kü­vi de atı­lır. Oca­ğın al­tı sön­dü­rü­lüp ka­rış­tı­rı­lır. So­ğu­ma­dan düz ve yas­sı bir tep­si­ye ko­nur. Üzeri­ne çe­kil­miş fın­dık içi ser­piş­ti­ri­lir. So­ğu­duk­tan son­ra, ke­si­lip par­ça­lar hâ­lin­de ser­vis ya­pı­lır.

SOHBET.............BAYRAM NAMAZI

Bay­ram na­ma­zı iki re­kât­tir. Ce­ma­at­le kı­lı­nır. Bi­rin­ci re­kât­te Süb­hâ­ne­ke’den son­ra tek­bir ge­ti­ri­le­rek el­ler üç de­fa ku­lak­la­ra kal­dı­rı­lıp bi­rin­ci ve ikin­ci­sin­de iki ya­na sa­lı­nır. Üçün­cü­sün­de, gö­bek al­tı­na bağ­la­nır. Fâ­ti­ha ve zamm-ı sû­re oku­nup rü­kû ve sec­de­ler ya­pı­lır. İkin­ci re­kâ­te kal­kı­la­rak, Fâ­ti­ha ve zamm-ı sû­re okun­duk­tan son­ra, tek­bir ge­ti­ri­le­rek iki el yi­ne üç de­fa ku­lak­la­ra gö­tü­rü­lür. Üçün­de de el­ler ya­na sa­lı­nır. Dör­dün­cü tek­bir­de, el­ler kal­dı­rıl­ma­yıp, rü­kûa eği­li­nir. Sec­de­ler ya­pı­lıp otur­duk­tan son­ra, se­lâm ve­ri­lir.               (Usûl: 2 sal­la 1 bağ­la, 3 sal­la 1 eğil)